تنقیح حدیث کساء از جعل و افترا

چندین سال پیش در محلی که شاغل بودم، به مناسبتی یک روحانی بزرگواری بعد از نماز ظهر و عصر شروع کرده بود به تفسیر اخلاقی حدیث کساء.
حدیث کساء دو معنا داره. یکی اشاره به مجموعه احادیثی دارد که در در حقیقت تفسیر آیه تطهیر است و از سوی رسول خدا و ائمه ع وارد شده و یکی هم اشاره به یک حدیث خاص دارد که در انتهای مفاتیح هم آمده و بعضا در مجالس و محافل هم مثل دعای کمیل خونده می شود.
مضمون این حدیث دوم آنست که حضرت زهرا در منزل خود تشریف داشتند و بعد رسول خدا و حسنین و علی ع وارد منزل می شوند و ....
تفسیر اخلاقی که در بالا ذکر شد اشاره به همین حدیث دوم دارد.
در عین اینکه اون مباحث رو گوش می کردم اما گوشه ذهنم همش معطوف به این بود که این حدیث (یعنی همون حدیث دوم) پایه معتبر و درستی ندارد و بلکه جعلی است. از همون موقع تصمیم گرفتم تا این مطلب را در یک قالب پژوهشی و درست برای خودم تعریف کنم و صحت و سقم حدیث را به صورت علمی مورد برسی قرار بدم.
نتیجه اون بررسی مقاله ایست که اکنون در اختیار شماست. (می توانید از اینجا دانلود نمایید)

بعد از اینکه سلسله صحبتهای آن سخنران تمام شد، یک نسخه از این مقاله رو هم به ایشان دادم و خیلی تعحب کردند و نکاتی در ارتباط با آن بین ما ردو بدل شد. این مقاله یک بحث و نگاه علمی است در حوژه حدیث پژوهی. شما هم نظراتتون رو در میان بذارید.

نگاهی نو به حقیقیت استخاره

هر کدوم از ماها ممکن تو زندگی چندین بار برای موارد مختلف استخاره کرده باشیم؛ یا حداقل بهش فکر کرده باشیم. اما آیا می دونیم که جایگاه استخاره از نگاه دین کجاست؟
یادمه نوجوان که بودم بعضی از فرمایشات معصومین در زمینه استخاره رو که می خوندم نمی فهمیدم. مثلا اونجا که می فرماید اگر کسی کاری را شروع کند وقبلش استخاره نکند ولو اون کار خوب هم از آب در بیاید اجری نمی برد.
یا اونجا که خداوند در حدیث قدسی فرمود از نشانه های شقاوت بنده ام آنست که کارهایش را انجام بدهد ولی قبلش استخاره نکند.
نمی فهمیدم یعنی چی. یعنی هر کار میخواهیم انجام بدیم قرآن یا تسبیح دست بگیریم و استخاره کنیم؟!!!
بعدها به مرور متوجه شدم اون استخاره ای که اینقدر بهش تاکید شده فراتر از این مفهوم استخاره ایست که در ذهن عموم مردم جا افتاده. ما اصل رو فراموش کردیم و به فرع چسبیده ایم.
البته استخاره به قرآن وتسبیح هم صحیح است و جایگاه خاص خود را دارد. منتهی باید هر چیزی رو سر جای خودش و مطابق با سنت استفاده کرد.
چند سال پیش - در آن ایام که ما را وقت خوش بود- نشستم و مطالب مربوط به این موضوع رو مدون کردم که نتیجه آنرا می توانید دانلود کنید و ملاحظه بفرمایید. (از اینجا می توانید دانلود کنید)

توضیح: عمده احادیث متن ترجمه نشدن. اگه دیدید نیاز به ترجمه داره بگید تا با ترجمه بذارم.

تشکر و اصلاح

یکی از عزیزان ایمیلی به من زد که این آیه ای که در عنوان وبلاگ شما قرار گرفته (یا ایها الذین امنوا کونوا انصار الله) در کجای سوره حدید است! یکه خوردم و بلافاصله نگاه کردم که نکنه اشتباه کردم. دیدم حق با ایشونه.
آیه فوق، کریمه مبارکه چهاردهم از سوره صف است.
داشتم فکر می کردم که چطور شد این اشتباه رو کردم (چون اصولا آدم دقیقی هستم - حداقل سعی می کنم) یادم آمد احتمالا به خاطر اینه که این دو سوره هر دو جزو سور مسبحات هست و بخاطر ارتباط مداوم با این سوره ها در موقع نوشتن اشتباه کردم (یعنی همون قاط زدم!)
سور مسبحات سوره هایی است که با عبارت «سبح» (فعل ماضی) یا «یسبح» (فعل مضارع) شروع می شود. این سوره ها عبارتند از حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن.
اینها همان سوره هایست که در روایت آمده است «کان رسول الله یقرء المسبحات قبل ان یرقد» : رسول خدا قبل از خواب مداومت بر خواندن مسبحات داشت. و زیاد دیده شده که بزرگان توصیه می فرمودند بر خواندن این پنج سوره قبل از خواب. خوندنشون هم حدودا نیم ساعت طول می کشه.
توضیح: البته برخی سوره های اسراء و اعلی را هم جزو سور مسبحات شمرده اند که به نظر صحیح نمی آید چون خلاف روایت منصوص است.

باز هم از این دوست عزیز تشکر می کنم و مشتاقم تا اگر باز هم نظری دارند، در میان بگذارند.